Rozdział 11

                                    

Leżałam na łóżku, a na sobie miałam koszulę, która z pewnością nie należała do mnie. Jak możecie się domyślać była ona własnością Jake. Opierałam się właśnie o właściciela tej oto koszuli. Czułam zapach jego perfum, a jego ręka błądziła po mojej odsłoniętej części ręki. Uśmiechałam się mimowolnie. Kochałam go, a kolejne spędzone razem chwile uszczęśliwiały mnie. Kiedy leżałam w jego objęciach czułam się bezpieczna, pomimo tego, że leżałam w ramionach bandyty, który był nieobliczalny.Wiedziałam, że nie był skłonny skrzywdzić mnie.
- Nad czym tak  myślisz? - usłyszałam jego zachrypnięty głos, który wybudził mnie z rozmyśleń.
- Nad rodziną - powiedziałam spoglądając na niego, a on lekko się zmieszał - ciekawe czy mnie szukają. Czy tęsknią?
- Szukają - powiedział, a ja spojrzałam na niego pytająco - mówili o tym w telewizji. - powiedział spoglądając na mnie.
- Aha - powiedziałam zbita z tropu i spojrzałam na ścianę. Pomiędzy nami zapadła niezręczna cisza. Nie wiedziałam co spowodowało taką ciszę. Przecież żaden z nas nie powiedział nic niestosownego.
- Chcesz wrócić? - spojrzał na mnie kiedy swoimi słowami przerwał niezręczność tego momentu. Zamyśliłam się i spojrzałam na niego.
- Tęsknie za nimi, ale nie chcę wracać. Tutaj zwracacie na mnie uwagę, na początku chciałam bardzo wrócić, ale teraz mówiąc szczerze nie. - powiedziałam i spojrzałam mu w oczy. Zobaczyłam, że niepewność w jego oczach znika i zmienia się w radość. Zrozumiałam, że po prostu bał się, że kiedyś wydaję, ale tak naprawdę kiedyś będę musiała...

                                                              Uwaga: scena +18 
Oparłam się o jego tors, a on pocałował mnie w czubek głowy. Uniosłam ją tak by spojrzeć mu w oczy. On nachylił się nade mną i pocałował. Kolejny raz nasze usta tańczyły w pewnym tańcu. Odwróciłam się i usiadłam na nim. Spojrzałam mu w oczy i założyłam ręce na jego szyję. Po czym wpiłam w jego usta. Czułam jak jego ręce wędrują za koszulę. Uśmiechnęłam się pod nosem i znów złączyłam nasze usta w jedność. Po chwili jego koszula, którą użyczyłam jako piżamę opadła na podłogę, a ja zostałam przed nim w negliżu do pasa. Brunet odwrócił się tak, że to on leżał na mnie i całował mój dekolt. Odchyliłam głowę do tyłu i rozkoszowałam się pieszczotami. Zjeżdżał z pocałunkami coraz niżej doprowadzając mnie do szaleństwa. Dotarł do dolnej części mojej bielizny i delikatnie zdjął ją ze mnie. Przyciągnęłam go do siebie i wpiłam w usta nie pozwalając na dalszą penetrację mojego ciała. Złapałam za krawędzie jego bokserek i jednym ruchem zdjęłam je z niego. Całowaliśmy się jeszcze przez dłuższą chwilę, a nasze ciała krzyczały tylko z podniecenia i chęci złączenia się w jedność. Brunet widząc, że już nie wytrzymam rozchylił moje nogi i wszedł we mnie. Zajęczałam z rozkoszy. Kochałam to uczucie, kiedy nasze ciała łączyły się w jedność. Jake wykonywał najpierw powolne ruchy, które z czasem stawały się szybsze choć pomimo tego dalej delikatne. Jęczałam z rozkoszy, a moje paznokcie kilka razy wbiły się w skórę na jego karku.
W pewnym momencie poczułam ciepło rozchodzące się po każdej komórce mojego ciała. Opadliśmy na siebie całując jeszcze raz w usta. Wtuliłam się w jego tors próbując unormować oddech.
- Kocham cię - wyszeptał mi na ucho, a kąciki moich ust powędrowały ku górze.
- Ja ciebie też - powiedziałam cicho, ale tak by mógł usłyszeć. Po czym przymknęłam oczy i wsłuchałam się w bicie jego serca.  Po krótkiej chwili zasnęłam.


Otworzyłam powieki i dostrzegłam, że jestem sama w pokoju. Opatuliłam się pościelą i poszłam do łazienki. Wzięłam szybki prysznic i wykonałam resztę porannej toalety. Umalowałam się i ubrałam. Wróciłam do pokoju i odłożyłam pościel na łóżku. Wyszłam z pokoju i dostrzegłam, że nie ma samochodu Jake.
- Pewnie akcja - powiedziałam do siebie i ruszyłam ku salonowi. Kiedy weszłam dostrzegłam zapłakaną Oliwię. Od czasu feralnego incydentu z Gregiem minęły 2 tygodnie, ale ją naprawdę zabolały jego słowa. Kochała go. Rozumiałam ją, ale uważałam, że przesadziła.
- Jeżeli szukasz Jake to go nie znajdziesz, pojechali do Dragona - powiedziała spoglądając na mnie, a ja westchnęłam i podeszłam do niej.
- Nie szukałam go. - powiedziałam,  a ona kolejny raz zaszczyciła mnie swoim spojrzeniem. - Jak się czujesz? - zapytałam,  a ona zaśmiała się lekko histerycznie.
- Jak ma się czuć dziewczyna ze złamanym sercem? - zapytała, a ja nie wiedziałam co mam odpowiedzieć.Tym bardziej, że wiedziałam co zaszło pomiędzy Natem, a Taylor. Wiedziałam, że zaczęli być razem.
- Oliwia, Nate nie jest jedynym mężczyzną na świecie. Jest ich wielu, a ty jesteś naprawdę świetną dziewczyną. Musisz tylko znaleźć tego jedynego. - powiedziałam, a kiedy dziewczyna zaszczyciła mnie spojrzeniem uśmiechnęłam się do niej lekko.
- Łatwo powiedzieć, ale zrobić już nie - powiedziała i spojrzała na telewizor.
Wszyscy którzy widzieli nijaką Kate Fox proszeni są o kontakt z policją. 
Taki napis widniał na pasku wiadomości. Westchnęłam. Znów zaczęły dręczyć mnie różnorakie myśli.
- Szukają cię od pierwszego dnia - powiedziała obojętnie Oliwia, a ja wybudzona z rozmyśleń spojrzałam na nią. Wiedziałam, że tak będzie, ale znów nie wiedziałam czego pragnę. Powrotu? Czy może życia z nimi? Co będzie jak wyjdę z nimi dalej, ale w końcu znudzę się Jakowi? Co wtedy?
- Nie myśl tak bo mózg ci się przegrzeje - powiedziała Oliwia znów podirytowana moim zachowaniem i zabierając ze sobą koc opuściła pokój. Westchnęłam i usiadłam na jej miejscu.
                                                                         ***
Usłyszałam dźwięk samochodu i lekko uśmiechnęłam się pod nosem. Wstałam i wyszłam z pokoju. W hali stał samochód Jake. Pierwsza wysiadła Taylor i czym prędzej pobiegła w stronę łazienki. Chłopakom było widocznie do śmiechu, gdyż wysiadając z pojazdu śmiali się  wniebogłosy.
- Mówię ci, że to prawda - zapewniał Nate, ale najwidoczniej Jake nie chciał wierzyć w słowa swojego wspólnika gdyż tylko machał głową na nie.
- Nie uwierzę ci - powiedział i spojrzał w moją stronę, zauważył mnie i uśmiechnął się lekko.
- Lepiej uwierz... o hej Kate - powiedział po chwili Nate i poszedł w stronę swojego pokoju. Jake ruszył  w moją stronę i już po chwili czułam jak nasze usta łączą się w jedność.
- Więc co było takie śmieszne? - zapytałam, a on kiwnął ręką w znak iż to nic nie znaczy. Uśmiechnął się do mnie lekko i pociągnął mnie w stronę mojego pokoju. Weszliśmy do pomieszczenia i usiedliśmy na łóżku.
- Gdzie byliście? - zapytałam, a on spojrzał na mnie.
- U Dragona - spojrzał na mnie - nie znasz go.
- To przełożony Ashley? - zapytałam, a on kiwnął głową w znak iż mam racje. - Czego chciał?
- W tej branży jest coś takiego jak współpraca pomiędzy bandami. Oni dają nam jedną osobę na jakiś czas i dzielimy się zyskami - oznajmił, a ja spojrzałam na niego. Jakoś spoważniał wypowiadając te słowa.
- Kogo wam teraz przysyłają? - zapytałam, a on wziął głęboki oddech.
- Ashley - powiedział, a ja podeszłam do okna. Poczułam dziwne ukłucie sercu. Czyżbym była zazdrosna? O co?
- Aha - powiedziałam oschle i spojrzałam na panoramę za oknem.
- Oj nie bądź zazdrosna - usłyszałam nad uchem,a  po moich plecach przeszły dreszcze. Odwróciłam się do niego przodem, a na jego twarzy zobaczyłam ten chytry uśmieszek.
- Nie jestem zazdrosna, ale boję się jakiś osób spoza waszej bandy - oznajmiłam, a on uśmiechnął się lekko.
- Ona nic ci nie zrobi, nie pozwolę jej na to - oznajmił i przytulił mnie do siebie. - Nikomu na to nie pozwolę - oznajmił mi, a ja mimowolnie uśmiechnęłam się pod nosem. Czułam się bezpieczna w jego ramionach. Jeszcze zapach jego perfum powodował u mnie zwroty głowy, a głos dreszcze. Dziwiło mnie, że mężczyzna, który na pierwsze wrażenie pokazał mi, że jest niebezpieczny i nieprzewidywalny, zmienił się w opiekuńczego i kochającego faceta.

Witam wszystkich. Napisałam rozdział, podoba mi się i to bardzo. Jak wszyscy wiedzą jutro wigilia. Święta, prezenty, kolędy. Dla mnie nie będą to zbyt fajne święta, ale mam nadzieję, że dla was będą. Dałam wam piosenkę Las Christmas w wersji Taylor. Teraz chciałabym życzyć wam bardzo miłych świąt, szczęśliwych, spędzonych w gronie rodziny. Fajnych prezentów. Miłości. I szczęśliwego nowego roku. ;) Mam dla czytelników coś. Oto mój e-mail specjalnie dla was. Piszcie na niego, pytania, wiadomości. Co wam się spodoba na pewni odpiszę   medicatus_hope@onet.pl